Książka: "Smak świeżych malin"
Izabela Sowa
Wydawnictwo Akapit Press, Łódź 2011
Wiek: 18+
“Smak świeżych malin” to kolejna powieść Izabeli Sowy należąca do “Serii owocowej”. W tej serii ukazały się utwory “Cierpkość wiśni”, o którym pisałam TU, “Herbatniki z jagodami” czy “Zielone jabłuszko” z których recenzje ukażą się niebawem.
Kim są bohaterowie tej powieści? To ludzie, którzy kończą studia, zderzają się z rzeczywistością, która nie jest taka różowa, jak myśleli o niej do tej pory. Szukają swojego miejsca w życiu zarówno zawodowym jak i osobistym. To Ewka, przyjaciółka, “w ciele Salmy Hayek”, tytułowej bohaterki, Jolka wkrótce psycholożka, Anka, Leszek i inni, którzy w większym lub mniejszym stopniu pojawiają się w życiu bohaterki.
No i oczywiście Malina. Przygotowuje się do obrony pracy magisterskiej i…nie wie, co ma dalej w życiu robić. Osoba pełna wątpliwości i rozterek. Niezadowolona ze swojego wyglądu. I aby go poprawić, postanawia się odchudzać. (Kto tak nie miał, niech pierwszy rzuci kamieniem w Malinę). Na szczęście proces odchudzania, który zafundowała sobie bohaterka nie wyrządził większych szkód w jej organizmie. Straty to “Tłuste włosy, poplamiony dres, sińce i żółta twarz. Otoczenie też nie wyglądało najlepiej. Stosy naczyń w zlewie. Przypalona patelnia, kuchenka pokryta tym, co mi wykipiało. A kipiało sporo, bo przez ostatnie dni, smażyłam, piekłam, gotowałam”. Dzięki Ewie i zakazom stworzonym przez przyjaciółkę, Malina zadbała o swoje zdrowie. A zakazy były takie:
“Zakaz wstępu do kuchni i stołowania się na mieście.
Zakaz podjadania u litościwych koleżanek.
Zakaz mówienia o diecie i przeglądania książek kucharskich.
Zakaz przeliczania wszystkiego na kalorie.
Zakaz jedzenia do lustra.
Zakaz kupowania za ciasnych ubrań”.
Także rodzina Maliny boryka się z rozmaitymi problemami. A największym z nich jest ojciec bohaterki i jej młodszego brata Irka. Ojciec to człowiek-zagadka o nieujarzmionej wyobraźni. Akurat teraz nie ma go w Polsce, bo ma ważne stanowisko w Niemczech, był jednym z pomysłodawców zburzenia muru berlińskiego, obecnie rozpracowuje belgijską mafię, która zatruwa żywność, a wzdłuż granicy niemiecko-francuskiej ma w bankach konta.
Malinie, pomimo przyjaciół, doskwiera samotność. Tęskni za prawdziwą, szczerą miłością.
Bohaterka i jej znajomi nie poddają się, popełniają błędy, ale wyciągają z nich wnioski. Upadają i podnoszą się. Mierzą się z tym, co każdego dnia przynosi im życie. A przy tym są dla siebie wsparciem. I co ważne mają dystans do samych siebie i innych.
A zakończenie książki jest baśniowe. Wszyscy zyskują to, o czym marzyli. I chociaż czytelnik zdaje sobie sprawę, że nie jest to realne, ale podnosi odbiorcę na duchu. I o to chodzi.
Zdać, ale jak (porady nauczycieli) - na co zwrócić uwagę przy omawianiu utworu dramatycznego
Dramat to jeden z trzech rodzajów literackich. Najpopularniejszymi gatunkami należącymi do dramatu są tragedia i komedia.
Tragedia to utwór, w którym główny bohater mierzy się z nieprzezwyciężalnymi siłami, np. z losem, historią, siłami natury, wolą bogów, prawem, niesprzyjającymi okolicznościami. Takimi utworami są przykładowo: “Król Edyp” Sofoklesa, “Makbet”, “Hamlet” Williama Szekspira, “Dziady” część II, IV, III Adama Mickiewicza, “Balladyna” Juliusza Słowackiego.
Komedia jest utworem o pogodnej tematyce i żywej akcji, który kończy się pomyślnie dla bohaterów, a jego celem jest rozśmieszenie widzów. Takimi utworami są przykładowo: “Świętoszek”, “Skąpiec” Moliera, “Zemsta” Aleksandra Fredry.
Zanim rozpoczniesz czytanie tekstu, zwróć uwagę na datę jego powstania. Dowiedz się czegoś więcej o autorze i epoce, w której żył.
Następnie przeczytaj listę bohaterów, którzy występują w utworze. Zapamiętaj informacje na ich temat oraz prześledź zależności, jakie są między nimi, np. Wacław – syn Rejenta (“Zemsta” Aleksandra Fredry), Kostryn – naczelnik straży w zamku Kirkora (“Balladyna” Juliusza Słowackiego), Hamlet – syn poprzedniego, a synowiec teraźniejszego króla (“Hamlet” Williama Szekspira), Elmira – żona Orgona (“Świętoszek” Moliera).
Nie pomijaj didaskaliów (tekst poboczny), ponieważ zawierają dodatkowe informacje, czasami konieczne dla zrozumienia sensu utworu.
Śledź uważnie przebieg wydarzeń. Sporządź ich plan i wskaż punkt kulminacyjny.
Określ tematykę, problematykę i przesłanie utworu.
Ważna jest również umiejętność odszukiwania nawiązań do innych tekstów literackich, filozoficznych, historycznych, dzieł sztuki – czyli kontekstów.
ciekawostki, humor i inne różności
Oprócz książek, zeszytów, przyborów szkolnych ważnym przedmiotem w życiu ucznia jest … biurko. To przy nim spędzasz znaczną ilość czasu, uczestnicząc w zajęciach online i odrabiając lekcję. Jakie powinno być biurko?
Przede wszystkim dostosowane do twojego wzrostu. Najlepiej wybrać takie, wysokość którego można regulować. Biurko powinno być ustawione w pobliżu okna, przodem lub bokiem. Istotne też jest, aby ustawić biurko w taki sposób, abyś siedząc choćby kątem oka widział drzwi wejściowe. Biurko powinno mieć duży blat, aby można było umieścić na nim przybory szkolne, no i oczywiście komputer. Pod blatem powinno być tyle miejsca, aby można było wygodnie usiąść i zmieścić nogi.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
Kornel Makuszyński żył w latach 1884-1953. Był polskim prozaikiem, poetą i krytykiem. Wiele swoich utworów adresował do dzieci, zyskując wielką popularność baśniami, m.in. “O dwóch takich, co ukradli Księżyc”, a zwłaszcza pierwszym polskim “komiksem”, historyjką obrazkową o Koziołku Matołku z Pacanowa (ilustracje wykonał Marian Walentynowicz) – “120 przygód Koziołka Matołka”. Jego pisarstwo cechuje gawędziarski styl opowiadania, poczucie humoru i postawa optymizmu.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
W II połowie XVI wieku w sztuce angielskiej narodził się styl elżbietański. Nazwa wzięła się od imienia królowej Elżbiety I, która wtedy zasiadała na tronie. Nowy styl był wyrazem ścierania się nowych tendencji renesansowych z tradycyjną sztuką gotycką. Wtedy powstaje architektoniczny wzorzec angielskiego budynku o kształcie prostokąta z obszerną sienią, galerią na pierwszym piętrze, ścianami o dębowych boazeriach, z bogato zdobionym ciężkimi kominkami. Rezydencję otaczał park.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
Bogaci Rzymianie bardzo lubili zapraszać znajomych na uczty, na których podawano mnóstwo smacznych dań, np. ostrygi, pieczonego pawia lub gotowanego strusia. Przy jedzeniu Rzymianie nie siedzieli na krzesłach, ale spoczywali w pozycji półleżącej na sofach. Jedli palcami lub łyżkami. Niektórzy byli tak łapczywi, że musieli spróbować każdego dania i, żeby móc mieć miejsce na kolejne potrawy, wkładali palce do ust, zmuszając się do wymiotów. Mieli nawet osobny pokój, przeznaczony do tego celu, tzw. vomitorium.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
Nazwa ‘muzeum’ pochodzi od łacińskiego słowa ‘musaeum’, które utworzono od greckiego ‘museion’, co oznacza miejsce przeznaczone muzom, greckim bóstwom poszczególnych gałęzi sztuki.
……………………………………………………………………………………………………………………………………
Humor
Asesor z Rejentem rozpoczęli spór, który zabił niedźwiedzia.
Goplana była wróżką, która chodziła po wodzie aż iskry szły.
Janko był chłopcem młodym i szczupłym, a do tego chudym, co pokazałaby każda waga.
(źródło: “Pegaz na biegunach”)