Lekcje prowadzone są przez Skype’a. Potrzebna jest kamerka – może być taka jak w laptopie. Lekcja trwa 60 minut, ale może też 45 – to zależy od tego, ile czasu uczeń da radę skupić się i skoncentrować.
Podczas lekcji czytamy teksty, rozwiązujemy zadania i ćwiczenia.
Zadania i ćwiczenia albo przesyłam wcześniej pocztą (można je przed lekcją wydrukować), albo – bezpośrednio na Skype’a.
Prace pisemne uczeń przesyła na adres poczty elektronicznej (mail@polski-online.pl) Nauczyciel sprawdza zadanie, pisze komentarz i odsyła do ucznia.
Lekcje mogą obejmować bieżący materiał z języka polskiego i/albo przygotowanie do egzaminu klasyfikacyjnego.
Możemy także przygotować scenariusze zajęć lekcyjnych dla rodziców.
Przykładowy scenariusz
Julian Tuwim “Dyzio marzyciel”
Materiały, czyli co potrzebujemy przygotować
wiersz Juliana Tuwima “Dyzio marzyciel” (może też być nagranie utworu), kartki z bloku rysunkowego lub technicznego, nożyczki, kredki, flamastry, farby, papier kolorowy, klej, zeszyt, długopis, reprodukcje obrazów – Konrad Krzyżanowski “Chmury w Finlandii”, Mondrain Piet “Czerwone chmury”
Przebieg zajęć, czyli jak można omówić temat
1. “Wykonujemy łąkę” – wycinamy z kartek trawę, kwiaty, malujemy kredkami, farbami, flamastrami, wyklejamy kolorowym papierem. Tak wykonaną plastyczną pracę umieszczamy na dywanie lub podłodze. Jeśli dziecko chce, może się na tej “łące” położyć.
2. Czytamy wiersz Juliana Tuwima “Dyzio marzyciel” lub słuchamy nagrania tekstu.
3. Opisujemy krajobraz, na tle którego marzył Dyzio (błękitne niebo, obłoczki płynące, złociste, pierzaste).
4. O czym marzył Dyzio? (o waniliowym kremie, lodach malinowych, ciastkach, czekoladowym torcie).
5. Dlaczego miał takie słodkie skojarzenia? – swobodna wypowiedź dziecka.
6. Rozmowa z dzieckiem na temat jego marzeń (dlaczego takie, które są najważniejsze, itd.).
7. Opisujemy chmury przedstawione na obrazach.
A. Zwrócenie uwagi na kształt chmur – co przypominają, do czego są podobne.
B. Zwrócenie uwagi na kolorystykę obrazów.
C. Jakie emocje, doznania wywołują u odbiorcy.
8. Z wcześniej przygotowanej rozsypanki wyrazów układamy 3 frazeologizmy związane ze słowem ‘marzenie’. Objaśniamy ich znaczenie.
| marzyć, obłoki, niebieskie, w, marzenia, bujać, o, żyć, migdały |
A. Marzyć o niebieskich migdałach – myśleć o czymś nierzeczywistym, nierealnym.
B. Żyć marzeniami – przekładać marzenia nad rzeczywistość.
C. Bujać w obłokach – myśleć o rzeczach nierealnych.
Podsumowanie, czyli do przemyślenia
1. Czy warto żyć marzeniami? – odpowiadamy na pytanie za pomocą argumentów potwierdzających lub przeczących. Wnioski (w formie zdań lub równoważników) zapiszemy w zeszycie.
Nierzadko można odnieść wrażenie, że życie mknie jak szalone. Mijają dni, tygodnie, miesiące, lata. Wszystko trzeba zrobić prędko. Jak w tym pędzie można znaleźć czas dla siebie? Zapiski naprędce to próba zatrzymania się choć na chwilę, aby pomyśleć o tym, co niesie nam każdy dzień.
I tak za nami kolejny rok, który minął i obfitował w rozmaite wydarzenia. Pewnie te radosne, miłe, szczęśliwe i takie, o których chciałoby się jak najszybciej zapomnieć. Wraz z początkiem nadchodzącego roku patrzymy ufnie w kolejne dni, jakie są przed nami. Pewnie zastanawiamy się nad noworocznymi postanowieniami. Może planujemy: uprawiać sport, zdrowo się odżywiać, mieć więcej czasu dla rodziny, przyjaciół i dla samych siebie, nabrać więcej dystansu do zawodowych obowiązków, zrealizować marzenia o ciekawych podróżach, zrobić remont mieszkania, nie martwić się aż tak bardzo o dzieci. Uff! Dużo tego, a rok ma tylko 365 dni (chociaż w 2020 będzie 366). To wszystko może człowieka wpędzić w jakieś rozedrganie. Niewykluczone, że w tym miejscu zakiełkuje w naszych głowach pytanie. Planować czy pójść na żywioł? Każda z tych odmiennych dróg ma plusy i minusy. Planując, zapełniając kolejne dni w terminarzu możemy mieć poczucie sprawczości, trzymania życia w swoich rękach. Na pewno jest to dobre. Może uchronić nas przed chaotycznym działaniem, nerwami, bo coś trzeba zrobić na ostatnią chwilę. Ale z drugiej strony łatwo popaść w schematyzm i zamiast radości z codziennych wydarzeń będziemy sprawdzać i kontrolować, czy wszystko przebiega zgodnie z wytycznymi, które sobie założyliśmy. Wybierając spontaniczność, można poczuć adrenalinę, oczekiwać, co niespodziewanego, ale fajnego wydarzy się za chwilę. Mamy wybór, ale na co się zdecydować. Myślę, że rozstrzygnięcie znajduje się pośrodku. Życie jest nieprzewidywalne. Nie da się go zaplanować ze wszystkimi szczegółami. Planujmy, ale nie bądźmy niewolnikami tego sposobu bycia. Od czasu do czasu wybierzmy spontan. Nie martwmy się na zapas. Miejmy radość z chwili.
Szczęśliwego Nowego Roku!
W tej rubryce zaproponujemy teksty, które mogą posłużyć rodzicom do rozmów z dzieckiem na temat problemów, z którymi może borykać się młody człowiek.
Jaki może być czas spędzony z babcią i z dziadkiem?
Sięgnijmy po wiersz Wandy Chotomskiej “Herbatka”
Babciu i dziadku ufajcie wnukom
oni na pewno szklanek nie stłuką.
Oni esencję zaleją wrzątkiem
I stół nakryją czystym obrusem.
Oni to wszystko zrobią na piątkę.
A może nawet na piątkę z plusem.
A nie mówiłam? Już jest herbatka.
Szklanka dla babci, szklanka dla dziadka.
Już ją nalano, już ją podano.
Szklanki śpiewają piosenkę szklaną.
Już herbatniki są do herbaty.
Już się w herbacie rozpuszcza cukier.
Babciu opowiedz o tamtych czasach.
Gdy byłaś wnuczką, a dziadek wnukiem.
Porozmawiajmy z dzieckiem na temat utworu
- Wymień dostojnych bohaterów, o których jest mowa w wierszu.
- W jaki sposób wnuki przygotowują się do ich ugoszczenia?
- Jaki jest tego powód?
- O czym świadczy takie zachowanie wnuków?
- Jaką opowieść chciałyby usłyszeć wnuki?
- Jaki jest nastrój wiersza?
- Jak można uświetnić Dzień Babci i Dzień Dziadka?