Za chwilę będzie koniec roku szkolnego. Stopnie już wystawione. Ewentualnie nauczyciele szykują dodatkowe sprawdziany, aby chętni, którzy być może nie pracowali systematycznie i solidnie, mogli poprawić swoje oceny. Ale i tak wszyscy trwają w oczekiwaniu na wakacje.
Aby nadchodzący nowy rok szkolny nie upłynął w atmosferze stresu, ale przyniósł owoce w postaci nie tylko dobrych ocen, ale i zdobytej wiedzy i wyćwiczonych umiejętności proponuję książkę Edmunda Niziurskiego “Sposób na Alcybiadesa”.
Szkolni koledzy: Marcin Ciamciara – Ciamcia, Zasępa, Józio Pędzelkiewicz – Pędzel, Słabiszewski – Słaby postanawiają dowiedzieć się, czy istnieją na nauczycieli takie sposoby, aby nie przykładając się do nauki nie mieć problemów z danym przedmiotem. Pomysł wydaje się być prosty do zrealizowania, ale okazuje się, że z poznaniem sposobu nie będzie tak łatwo. Dlaczego? Otóż opracowanie takiego systemu wymagało wiele wysiłku od kilku roczników uczniów. Wykorzystywano wszystkie wiadomości o nauczycielu – zasięg jego wzroku, usposobienie, temperament, typy stosowanych kar, sposób prowadzenia lekcji, ogólny stan zdrowia, stopień poczucia humoru, pasję. Takiego sposobu nie można było uzyskać za darmo.
W tych okolicznościach bohaterowie mogli sobie tylko pozwolić na kupienie sposobu na Alcybiadesa, czyli Tymoteusza Misiaka nauczyciela historii. Na początku chłopcy zaskarbili sobie sympatię nauczyciela, pomagając mu w różnych sytuacjach. Później znaleźli Dryf, czyli system zadawania pytań, zgłaszania uwag odwodzących od zaplanowanego toku lekcji, w tym od sprawdzania wiadomości. Uczniowie założyli koło historyczne, a Alcybiades zaproponował, że będzie ich traktował jak wolnych poszukiwaczy prawdy. Stosując metodę Dryfu, jakby mimochodem zdobyli masę wiadomości historycznych, polubili i poznali ten przedmiot, który do tej pory kojarzył im się z wkuwaniem dat i zapamiętywaniem faktów.
Książka obfituje w pełne napięcia, ale jednocześnie humorystyczne wydarzenia, jak chociażby udział chłopców w przedstawieniu “Przebudzenie Afryki” z okazji jubileuszu Domu Młodzieży, czy ich wyprawa do Czerska po średniowieczną misiurkę, która okazała się kawałkiem drucianej siatki.
Warto zatem znaleźć taki sposób na naukę, aby zdobywanie wiedzy stało się przyjemnością, a nie obowiązkiem. I tego Wam życzę:)

Rok szkolny powoli dobiega końca. Myślami już jesteśmy na wakacjach, które pewnie będą inne niż te dotychczasowe. Ale jakie by one nie były, warto wcześniej uporządkować szkolne rzeczy, aby przygotować miejsce dla nowych podręczników, zeszytów i przyborów.
Od czego zacząć? Najpierw od uporządkowania tornistra. Wyrzucić połamane ołówki, wypisane długopisy, pomięte kartki. Warto też sprawdzić, czy w kieszonkach tornistra nie zalegają niezjedzone sprzed pandemii kanapki. Tak opróżniony tornister należy odświeżyć i będzie jak znalazł na kolejny rok szkolny. W podobny sposób możemy postąpić z piórnikiem. Przecież nie musimy co roku kupować nowego.
Teraz przechodzimy do podręczników. Książki, z których nie będziesz korzystać w następnej klasie można bezpośrednio sprzedać młodszym kolegom lub w sklepie z używanymi podręcznikami. Oczywiście tylko takie, które nie są zniszczone. Podręczniki, które przydadzą się nam do powtórek przed egzaminami lepiej jest zachować, aby mieć je pod ręką.
Warto zaopatrzyć się w segregatory, w których można umieścić karty pracy, dodatkowe materiały, sprawdziany, bo mogą one okazać się przydatne w następnej klasie. Bardzo często nauczyciele we wrześniu robią powtórki z materiału omawianego w poprzedniej klasie i wtedy notatki będą jak znalazł. Ale powinno dokonać się rozsądnej selekcji, aby segregator nie spuchł od niepotrzebnych materiałów.
Należałoby też przepatrzeć szufladę biurka i usunąć z niej rzeczy już nieprzydatne, a pamiątki związane z klasowym życiem umieścić w ozdobnym pudełku.
Nie zawsze udaje się zapisać wszystkie kartki w zeszytach. Nie musimy od razu takich zeszytów wyrzucać do kosza. Ale wtedy można czyste kartki wykorzystać na brudnopis.
Materiały plastyczne jak bloki rysunkowe, papiery kolorowe, kredki, farby, pędzle itp. możemy włożyć do plastikowego lub kartonowego pudełka.
Na koniec wycieramy na półkach kurz. I tak uporządkowane miejsca czekają na nowy rok szkolny.
Oczywiście takie porządki można wykonać na początku września. Ale mimo wszystko łatwiej zrobić je w czerwcu, bo wtedy mamy na świeżo w głowie rzeczy, które możemy usunąć i te, które powinniśmy zostawić.

Nawet jeśli nie mówimy tego głośno, to chcemy być uważani za osoby potrafiące kulturalnie zachować się w towarzystwie. Co tu dużo mówić, wymaga to od nas wysiłku. Jak to zrobić? Unikajmy nadmiernej spontaniczności reakcji. Nie spoufalajmy się natychmiast, kiedy kogoś poznamy. To samo dotyczy okazywania zażyłości komuś, kto słabo nas kojarzy. W miejscach publicznych czy w towarzystwie innych nie okazujmy przesadnej czułości dziewczynie czy chłopakowi. To może być krępujące dla osób postronnych. Rozmawiając z osobą, o której wiemy, że jej znajomość języków obcych jest niewystarczająca, nie wtrącajmy wyrazów obcego pochodzenia. Nie porzucajmy rozmówcy bez słowa, by przywitać się z nowo wchodzącą osobą. W złym tonie jest też niedopuszczanie innych do głosu. mówienie wyłącznie o sobie, czy przerywanie rozmówcy w pół zdania, by wyrazić swój sprzeciw lub wchodzenie mu w słowo, by dokończyć za niego zdanie. Unikamy też opowiadania niewybrednych dowcipów, dociekliwości, z jaką drążymy niewygodny dla rozmówcy temat czy wreszcie plotkowania. Nie świadczy dobrze o naszym wychowaniu ignorowanie drugiej osoby, czyli ostentacyjne unikanie z nią rozmowy.
……………………………………………………………………………………………………………………………………
Jeremy Bentham żył w latach 1748-1832. Był angielskim filozofem, prawnikiem i ekonomistą. Uważał, że ludzie są wobec siebie równi ze względu na podobieństwo swojej natury. Twierdził, że rozumne dążenie do szczęścia osobistego zwiększa pomyślność ogółu. Zaś postępowanie ludzkie jest moralne, gdy zapewnia szczęście największej liczbie ludzi.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
W Gdańsku przy Długim Targu znajduje się fontanna Neptuna. Jest to najstarszy świecki pomnik w mieście. Został odlany z brązu w 1615 roku. Kamienne elementy zostały zastąpione w latach 1757-1761 rokokowymi cielskami potworów. Woda trysnęła po raz pierwszy w 1633 roku, a rok później zainstalowano żelazną kratę, która zabezpieczała basen fontanny. Jakiś czas temu stwierdzono, że bóg morza nie będzie gorszył swoją nagością i postanowiono osłonić go ogonem ryby w tym właśnie jednym miejscu.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
Bogaci Ateńczycy mieszkali w ogrzewanych, ładnie umeblowanych domach. Jadali w pozycji półleżącej na miękko wyściełanych sofach, przy niskich stołach wykładanych kością słoniową. Do drewnianych łóżek przytwierdzone były skórzane rzemienie, które podtrzymywały materac i ogromną ilość poduszek.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
‘Być w siódmym niebie’, czyli być zadowolonym, szczęśliwym, zachwyconym. Bowiem siódmym niebem rządzi Abraham, a każdy z mieszkańców tego nieba jest większy niż cała ziemia.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
Humor

Kupię sobie samochód, aby chodzić po parku.
Choroby dzielimy na poważne i niepoważne.
Plecaki znajdują się przy łóżkach, które żołnierze zabierają w czasie alarmu.
(źródło: “Pegaz na biegunach”)

PODZIEL SIĘ: Tweet