Początek nowego roku szkolnego zawsze niesie różne emocje, zarówno te pozytywne jak i niezbyt pożądane. Głowę zaprzątają pytania związane ze szkolnymi obowiązkami czy życiem klasowo-towarzyskim. Te problemy z podwójną siłą dają o sobie znać, kiedy rozpoczyna się naukę w pierwszej klasie liceum i to nie takim zwyczajnym, ale artystycznym, gdzie oprócz przedmiotów ogólnokształcących trzeba sobie poradzić z tymi związanymi ze sztuką. No i jeszcze jako tako odnaleźć się towarzysko.
W takiej sytuacji znaleźli się Aster czyli Artur, Lupa czyli Paweł, Minka czyli Zuzanna i Korba czyli Jagoda.
Ci młodzi ludzie wbrew swojej woli zostali wybrani na organizatorów wernisażu szkolnego i w pewien sposób skazani, przynajmniej na początku, na siebie. Byli ambitni, toteż postanowili przyłożyć się do zorganizowania wernisażu. A nie było to wbrew pozorom łatwe zadanie, bo oprócz oryginalnego pomysłu, trzeba było wciągnąć do współpracy całą klasę. A było to trudne. Przecież dopiero co się poznali. Mieli mnóstwo szkolnych obowiązków. Trapieni przy tym rozmaitymi rodzinnymi problemami.
Aster musiał zmagać się z presją ojca, uzdolnionego malarza, wykładowcy ASP. Poza tym chłopak nie był zainteresowany malarstwem. Miał talent do rysowania komiksów, z czym trudno było się pogodzić jego ojcu.
Lupa nie wierzył w swoje uzdolnienia. Uważał, że jest nudny i zwykły, nie mający poparcia w rodzicach i bracie, którzy go nie rozumieją.
Minka miała żal do rodziców, że ją okłamują. Udają szczęśliwych, a tak naprawdę są w separacji. Ojciec ma kogoś, a mama chce wyjechać na stałe do Hiszpanii. Ponadto zachowanie dziewczyny w stosunku do klasowych kolegów nie może zaskarbić jej sympatii.
No i wreszcie Korba. Jej mama nie zgodziła się, aby płacić w całości wysokie czesne za szkołę córki, toteż dziewczyna musi pracować popołudniami jako kelnerka, żeby opłacić pozostałą kwotę. Dziewczyna nie czuje się dobrze w domu. Ma wrażenie, że ani mama, ani siostry nie interesują się jej osobą, jakby była zupełnie dla nich obca. Ma też żal do ojca, że zachowuje się wobec niej obojętnie. Korba też ma kompleksy na punkcie wyglądu, a tak naprawdę nadwagi, którą usiłuje maskować niezbyt dobranymi strojami. Dziewczyna musi znosić wiele przykrości, zanim ważne dla niej sprawy ujrzą światło dzienne.
Jest to książka o przyjaźni, tolerancji, pierwszych miłosnych rozterkach, szkolnych problemach, rodzinnych tajemnicach i kłopotach.
Ciekawy jest sposób prowadzenia narracji, bowiem wydarzenia ukazane są z podwójnej perspektywy: zakompleksionej Korby i klasowego celebryty, Astera.
Interesujące jest także pokazanie liceum artystycznego “od środka”.