Informacje o egzaminie z języka polskiego

Egzamin z języka polskiego trwa 120 minut.
Arkusz egzaminacyjny składa się z dwóch części: tekstu i wypracowania.
Część 1. zawiera dwa teksty – jeden literacki (wiersz, fragment utworu epickiego lub dramatu) i jeden nieliteracki (naukowy, popularnonaukowy lub publicystyczny), do których przygotowano dwa zestawy zadań zamkniętych (wymagają wskazania poprawnej odpowiedzi spośród podanych) i otwartych (wymagają sformułowania własnej odpowiedzi).
W części 2. znajdują się dwa tematy wypracowania do wyboru. Można wybrać i napisać wypracowanie twórcze (np. opowiadanie) lub zredagować wypracowanie o charakterze argumentacyjnym (np. rozprawkę).
Na egzaminie pojawią się zadania, które sprawdzą, czy znasz lektury obowiązkowe dla klas VII-VIII. Do obowiązkowej lektury szkolnej musisz się także odwołać w wypracowaniu, i to niezależnie od tego, czy będziesz pisać opowiadanie, czy rozprawkę.

Zadania i ćwiczenia ułatwiające przygotowanie się do egzaminu z języka polskiego po ósmej klasie

Praca z tekstem nieliterackim: Grażyna Arata “Serafina” (“Kino” nr 10, październik 2009)

Była sobie raz Yolande Moreau, aktorka o mało eleganckiej, prawie męskiej posturze, twarzy o rysach wiecznie zdziwionej dziewczynki, chodzie ciężkim i niezgrabnym, która zadebiutowała w teatrze rolami komicznymi i wydawałoby się, że z powodu ewidentnego braku seksapilu nigdy poza to emploi* nie wyjdzie. I była sobie kiedyś, na początku XX wieku, pewna prosta, harująca ciężko sprzątaczka, której anioły nakazały malować obrazki. Potomność nadała jej imię „Séraphine z Senlis”, miejscowości koło Chantilly, 50 km od Paryża.
I był też reżyser i scenarzysta, Martin Provost, który wpadł na pomysł wskrzeszenia zapomnianej już dawno Serafiny przy pomocy ciała i duszy Yolandy. A potem dyskretnie, cicho, jakby na palcach – bez efektownych najazdów kamerą i z kadrem szerokim, szanującym intymność oglądanych postaci, poszedł śladem swych fascynujących bohaterek, pociągając za sobą widzów.
Obserwujemy Serafinę przy wykonywaniu codziennej pracy, sprzątaniu, pastowaniu podłóg, słuchamy jej rozmów z wiecznie niezadowolonymi paniusiami, patrzymy na nią, kiedy spokojnie, nigdy się nie spiesząc, przemierza wiejskie pejzaże, patrzy zdziwionymi i zafascynowanymi oczami na chmury, ptaki, korony drzew, kiedy śpiewa albo obejmuje pnie i rozmawia ze wszystkim, co ma w sobie iskrę Bożego życia. Nie ma w jej gestach nic śmiesznego, cała postać wydaje się harmonijna, naturalna. To cywilizowany świat wokół Serafiny jest sztuczny, upozowany, przebrany w maniery i sztywne gorsety. […]
Film dwugodzinny, wypełniony przede wszystkim codziennym życiem Serafiny, monotonią przeistoczoną w magiczną siłę rytuału. Efekt osiągnięty, zaskakująco, brakiem operatorskiego efekciarstwa. Zmuszeni do skupienia uwagi na Yolandzie -Serafinie, opowiadamy sobie to, czego żadna technika opowiedzieć nie jest w stanie. Koncentracji sprzyja oszczędność dialogów, zredukowanych do niezbędnego minimum. Yolanda wciela się w postać Serafiny z tak wielką, wydawałoby się, naturalnością, że trudno wyobrazić sobie ogrom włożonej w tę kreację pracy – i to jest właśnie szczyt aktorskich umiejętności. […]
Film Martina Provosta okazał się największą niespodzianką tegorocznych Cesarów: przypadły mu nagrody dla najlepszej aktorki i dla najlepszego filmu, za scenariusz, muzykę, zdjęcia, dekoracje, kostiumy. Wcześniej nikt nie przypuszczał, że wszystkie te nagrody przypadną właśnie „Serafinie”! W marcu wprowadzono film z powrotem na ekrany: doczekał się 700-tysięcznej widowni. To jednak prawda, że nagrody filmowe mogą czemuś służyć.

*Emploi [wym. aplua] – to rola, w której aktor się wyspecjalizował, jego wizerunek sceniczny, np. amant, czarny charakter, kokietka.

Zadanie 1
Z podanych pytań wybierz te, na które odpowiedzi zawarto we wskazanych akapitach tekstu. Wpisz do tabeli odpowiednie oznaczenia literowe, Każdemu akapitowi przyporządkuj jedno pytanie.

A. Dlaczego reżyser powierzył rolę Serafiny aktorce Yolande Moreau?
B. W jakich kategoriach film zdobył nagrody?
C. Czym zajmuje się Serafina?

Akapit	Pytanie
5.
1.
3.

Zadanie 2
Oceń prawdziwość poniższych stwierdzeń. Wybierz P, jeśli stwierdzenie jest prawdziwe, albo F – jeśli jest fałszywe.

A. Reżyser filmu był zafascynowany postacią Serafiny. P/F
B. Uwagę widza przyciąga kreacja aktorska Yolandy. P/F

Zadanie 3
Na podstawie stwierdzeń wymień trzy elementy, które powinna zawierać recenzja filmu. Nie cytuj.

1. Reżyserem filmu “Serafina” jest Martin Provost.
2. W filmie nie ma rozbudowanych dialogów, a atmosferę podkreśla ciekawa muzyka.
3. Chociaż film trwa ponad dwie godziny jest wart obejrzenia.

Recenzja filmu powinna zawierać następujące elementy:

1. …………………………………………………………………………………
2. …………………………………………………………………………………
3. ………………………………………………………………………………..

Zadanie 4
Dokończ zdanie. Wybierz właściwą odpowiedź spośród podanych.

Stosunek recenzenta do omawianego filmu jest

A. krytyczny.
B. złośliwy.
C. obiektywny.

Zadanie 5
Jaką postawę autor recenzji powinien zająć wobec omawianego dzieła? Wskaż poprawny punkt.

A. Autor recenzji powinien wskazać zalety omawianego dzieła i unikać pisania o jego usterkach.
B. Autor recenzji powinien wskazać zalety omawianego dzieła i nie unikać pisania o jego usterkach.

Zadanie 6
Dokończ zdanie. Wybierz właściwą odpowiedź spośród podanych.

Wypowiedzenie ‘Wcześniej nikt nie przypuszczał, że wszystkie te nagrody przypadną właśnie “Serafinie” wyraża

A. rozczarowanie.
B. zaskoczenie.
C. pogardę.

Zadanie 7
Dokończ zdanie. Wybierz właściwą odpowiedź spośród podanych.

Aby zachować sens wypowiedzenia ‘Reżyser dyskretnie poszedł śladem swych bohaterek’ przysłówek ‘dyskretnie’ można zastąpić wyrazem

A. subtelnie.
B. konspiracyjnie.
C. tajemniczo.

Zadanie 8
Oceń prawdziwość poniższych stwierdzeń. Wybierz P, jeśli stwierdzenie jest prawdziwe, albo F – jeśli jest fałszywe.

A.W wypowiedzeniu “Obserwujemy Serafinę przy wykonywaniu codziennej pracy’ występuje podmiot domyślny.
B.W wypowiedzeniu ‘Cała postać wydaje się harmonijna’ wyraz ‘harmonijna’ pełni funkcję przydawki.

Zadanie 9
Przeczytaj fragment recenzji ze spektaklu “Balladyna” Juliusza Słowackiego w Teatrze Narodowym w Warszawie.

Bożena Dykiel jako Goplana nosiła kostium stylizowany na ubiór Jane Fondy z filmu “Barbarella” i jeździła po scenie na motorze marki Honda.

(Ronald Dudley. “Balladyna” Słowackiego, reż. Adam Hanuszkiewicz, https://artsandcultur. google.com [dostęp 11. 10. 2018 r.]

Czy postać Goplany została przedstawiona w spektaklu wiernie wobec utworu Juliusza Słowackiego? Uzasadnij swoją wypowiedź.

ODPOWIEDZI DO ZADAŃ

Zadanie 1

Akapit	Pytanie
5.	B
1.	A
3.	C

Zadanie 2
A. P
B. P

Zadanie 3
Recenzja filmu powinna zawierać następujące elementy:

1. tytuł filmu, imię i nazwisko reżysera.
2. elementy składające się na strukturę filmu.
3. zachętę do obejrzenia filmu.

Zadanie 4
C

Zadanie 5
B

Zadanie 6
B

Zadanie 7
A

Zadanie 8
A. P
B. P

Zadanie 9
Postać Goplany nie została przedstawiona wiernie wobec utworu Juliusza Słowackiego, ponieważ bohaterka nosi współczesny strój i przemieszcza się środkiem lokomocji, który w tamtych czasach był nieznany.