Język polski, szkoła podstawowa

Kto pyta, nie błądzi, czyli jak zarządzać kieszonkowym

Rodzice mogą, ale nie muszą obdarować cię kieszonkowym. Zależy to w głównej mierze od ich sytuacji finansowej, gdyż kieszonkowe nie może nadmiernie obciążać budżetu rodzinnego. Co z tym kieszonkowym?

• Rodzice mogą ustalić z góry, co będziesz finansować z kieszonkowego, np. słodycze, czasopisma, kosmetyki, kino, koncerty, mecze, książki, gry komputerowe.
• Kieszonkowe możesz otrzymywać raz w tygodniu albo też raz na miesiąc. Jeśli już w pierwszym tygodniu wydasz kieszonkowe przeznaczone na miesiąc, rodzice nie muszą dokładać ci nic ekstra.
• Możesz poprosić rodziców o pomoc, jeżeli chcesz zaoszczędzić na coś, co przerasta twoje możliwości, np. chcesz kupić sobie smartfon. Umów się, jaką część kwoty uzbierasz samodzielnie, a ile otrzymasz od rodziców.
• Rodzice mogą pomnażać twoje finanse poprzez wpłaty na twoje osobiste konto w banku.
• Mając kieszonkowe nie czujesz się niezręcznie w gronie rówieśników, gdy chcesz kupić sobie napój lub batonika.
• Dzięki regularnemu kieszonkowemu nauczysz się planowania wydatków i oszczędzania.

Bajki-pomagajki „Młodsza siostra”

Było chłodne popołudnie. Kamila szykowała się do wyjścia z domu. Umówiła się z Bogną na łyżwy. Już miała otwierać drzwi, kiedy usłyszała podenerwowany głos mamy:
„Kama, córeczko. Muszę pilnie udać się do firmy, bo mają tam awarię. Bardzo cię proszę zaopiekuj się Emilką. Mała nie może pójść do pani Lodzi, bo ma podwyższoną temperaturę i brzydko kaszle, a tata będzie dopiero wieczorem – dodała zmartwionym głosem.
Kamila ze złości poczerwieniała na twarzy. Przecież Bogna już czeka na nią na lodowisku. I co teraz!? Kiedy mama w pośpiechu wybiegła z domu, Kama, też w pośpiechu, ubrała Emilkę i nie zważając na złe samopoczucie siostry, wyszły z domu. Dwie godziny na lodowisku minęły jak z bicza strzelił. W nocy obudził Kamilę dobiegający z przedpokoju rumor. Dziewczynka pobiegła zobaczyć, co się dzieje. I zobaczyła – zapłakaną mamę, zdenerwowanego tatę i siostrę wynoszoną na noszach do karetki pogotowia. Okazało się, że Emilka ma zapalenie płuc i musi jechać do szpitala. Kiedy Kamila dowiedziała się o tym, zaczęła głośno szlochać. Łamiącym się głosem opowiedziała rodzicom o wyprawie na łyżwy. Najgorsze było to, że mama z tatą nawet na nią nie krzyczeli, tylko smutno patrzyli. Kamila codziennie odwiedzała siostrę w szpitalu. Czytała jej ulubione bajki, opowiadała zabawne historyjki i przyrzekła sobie, że od tej pory będzie się troszczyć o Emilkę najlepiej jak potrafi. Przecież to jej młodsza siostra.

POLECAMY
„Dobry dinozaur” (reż. Bob Peterson, Peter Sohn, 2015)

Wydarzenia rozgrywają się w czasach prehistorycznych, wśród dinozaurów i ludzi. I na początek zaskoczenie. Bo dinozaury żyją jak ludzie. Mówią, mieszkają w domach, uprawiają rolę, mają spichlerze. Tak jak rodzina apatozaurów, do której należy Arl. Inaczej ukazani są ludzie. Przede wszystkim uderza to, że nie mówią, ale wydają dźwięki i traktowani są przez dinozaurów jak szkodniki. Pewnego razu w dość dramatycznej sytuacji los zetknął Arla i Bucka, chłopca-jaskiniowca. Połączyła ich przyjaźń, chociaż nie od razu przypadli sobie do gustu.
Film opowiada nie tylko historię o przyjaźni, ale także o dorastaniu. Na uwagę zasługuje ścieżka dźwiękowa oraz bardzo dobra, wręcz doskonała, strona graficzna.

Wiedza w pigułce

Kim był Ludwik Pasteur?
Ludwik Pasteur żył w latach 1822-1895. Był profesorem chemii na uniwersytecie w Lille. Odkrył bakterie, które powodują kwaśnienie mleka, psucie mięsa, a które giną pod wpływem wysokiej temperatury. Proces ten nazwano pasteryzacją. Najsłynniejszą była praca Pasteura nad wścieklizną. Była to choroba powodująca porażenie mięśni i śmierć. W 1885 roku uczony wstrzyknął słaby roztwór zarazków wścieklizny chłopcu, który został pogryziony i zarażony przez chorego psa. Wstrzyknięcie osłabionych zarazków spowodowało łagodny przebieg choroby, gdyż pobudziło odporność chłopca. Po serii takich zastrzyków chłopiec całkowicie wyzdrowiał.

Co to były turnieje rycerskie?
Turnieje rycerskie, czyli średniowieczne zawody będące pokazem sprawności bojowej, pojawiły się w XI wieku we Francji i wraz z kulturą rycerską rozpowszechniły się na całym kontynencie. Największe zainteresowanie i emocje widzów budziły walki – od pieszego pojedynku do małych bitew toczonych przez dwie grupy rycerzy. W pojedynku przeciwnicy używali takiego samego uzbrojenia. Zwykle polegały one na próbie zrzucenia przeciwnika z konia tępo zakończonymi kopiami. Początkowo rycerze byli uzbrojeni tak jak do bitwy. Później, aby zwiększyć efektowność walk, wojowie przybywali odświętnie odziani i w hełmach przystrojonych pióropuszami. Od XV wieku powstawały specjalne zbroje służące tylko do zabaw turniejowych. Zwycięzca pojedynku miał prawo zabrać pokonanemu konia i zbroję, a zapłatą za wygranie turnieju była sława i sowita zapłata. Rycerz składał też hołd zasiadającej na trybunach pani swego serca.

Jaki jest zamek Bojnicki?
Jest to jeden z najstarszych i najbardziej znanych zamków słowackich. Położony jest na wzgórzu nad miastem Bojnice, które jest znanym uzdrowiskiem. Można tu podziwiać kolekcję obrazów, mebli, broni i sztuki orientalnej. Odbywa się tu również doroczny festiwal duchów i straszydeł. Atrakcją Bojnic jest też duży ogród zoologiczny.

Jaka jest herbata?
Herbata jest to napar przygotowywany z liści i pęków krzewu herbacianego. Nazwą herbata określa się też napary z innych ziół, np. herbata rumiankowa, anyżkowa, lawendowa. Herbatę uprawia się m.in. w Chinach, Indiach, Kenii, Turcji, Japonii, Argentynie. Najpopularniejsze rodzaje to m.in. herbata czarna, zielona, biała, czerwona, niebieska, żółta. Kolor oraz smak i aromat zależą od czasu trwania fermentacji, np. herbatę czarną otrzymuje się po pełnej fermentacji, a herbata zielona w ogóle nie jest poddawana fermentacji.

Od ucha do ucha, czyli humor z zeszytów szkolnych

Sztuka się udała. Największe oklaski zebrał sufler.

Grzyby składają się z kapelusza, trzona i robaków.

Pies maltańczyk był rozpowszechniony wśród szlachty.

(źródło: „Pegaz na biegunach”)