Język polski online / Kultura / Sztuka

Język polski, liceum/technikum

styczeń 2015

Z innej beczki, czyli wszystko co ciekawe

Kto pyta, nie błądzi, czyli jak poskromić złośnika

Twój chłopak to wulkan energii. Wszędzie go pełno. Nie potrafi dłużej przebywać w jednym miejscu. Niestety, nie umie powstrzymać emocji na wodzy. Wścieka się o byle co, a ty masz dosyć tej emocjonalnej huśtawki. Jak zatem poskromić złośnika?
• Postaraj się rozpoznać przyczyny wybuchu gniewu. Czy może wynika to z jego wrodzonej impulsywności, czy też nie potrafi inaczej reagować na problemy, które go dotykają, czy wreszcie ktoś z jego bliskich jest cholerykiem.
• Nie wpędzaj się jednak w poczucie winy z powodu zachowania chłopaka.
• Nie pozwól zrobić z siebie ofiary i kiedy on krzyczy na ciebie, to nie przepraszaj. Postaraj się zdystansować wobec zaistniałej sytuacji.
• Kiedy twój chłopak awanturuje się, nie dolewaj oliwy do ognia. Najlepiej oddal się od złośnika, możesz np. wyjść do drugiego pokoju, pójść na spacer.
• Postaraj się nie reagować słowną agresją na jego zachowanie.
• Jeśli jednak nie jesteś w stanie wytrzymać dłużej ze złośnikiem dla własnego zdrowia fizycznego i psychicznego, odejdź od niego.

Praca pod lupą

Rozmowa z panią dr Agnieszką Wikierą, adiunktem w Katedrze Biotechnologii, na Wydziale Technologii Żywności na Uniwersytecie Rolniczym im. H. Kołłątaja w Krakowie, część druga
Polski online: Na jakie przedmioty w liceum powinien położyć nacisk przyszły student technologii żywności? Dlaczego na te właśnie?
Pani dr Agnieszka Wikiera: Niewątpliwie takim przedmiotem jest chemia choć bardzo przydatne są również biologia, fizyka i matematyka. Każdy z tych przedmiotów jest świetną bazą, by później w toku studiów radzić sobie na podstawowych dla studentów Technologii Żywności przedmiotach, takich jak np. chemia żywności, biochemia, enzymologia, analiza i ocena jakości żywności, toksykologia żywności, mikrobiologia żywności, żywienie człowieka.
Polski online: Jakimi predyspozycjami powinien charakteryzować się student technologii żywności?
Pani dr Agnieszka Wikiera: Tak jak każdy inny student przede wszystkim powinien być zainteresowany tym co studiuje. Ponadto powinien lubić pracę w laboratorium.
Polski online: Czym po skończeniu studiów może zajmować się technolog żywności?
Pani dr Agnieszka Wikiera: Mam nadzieję, że każdy z naszych absolwentów, który wykorzystał czas studiów na naukę, po tych pięciu latach jest specjalistą w zakresie przetwarzania, utrwalania i przechowywania żywności oraz projektowania nowych produktów spożywczych. Dokładnie wie, jak zapewnić im najwyższą jakość. Potrafi organizować produkcję, włącznie z doborem maszyn i urządzeń oraz przeprowadzać ekonomiczną kalkulację produkcji. Umie posługiwać się techniką komputerową w sterowaniu procesami technologicznymi oraz zarządzaniu przedsiębiorstwem. Ponadto zna zasady prawidłowego żywienia człowieka, marketingu i prawa żywnościowego. Jest więc przygotowany do pracy na stanowiskach inżynierskich i kierowniczych w przedsiębiorstwach przetwórstwa spożywczego, ale także w zakładach zajmujących się pozyskiwaniem, przechowywaniem dystrybucją i oceną jakości żywności oraz żywieniem człowieka.

Student na wypasie

W każdej grupie społecznej jest, wierzę w to mocno, mniej więcej podobny odsetek różnych typów ludzi. Niezależnie, czy mówimy o skali świata, kontynentu, kraju, czy małej, hermetycznej grupie, będzie więc (procentowo) tyle samo ludzi pięknych, brzydkich, mądrych, głupich, fajnych i niemiłych. Nie dziwi więc fakt, jak nawet w tak renomowanym miejscu, jak uniwersytet znalazło się miejsce dla ludzi, którzy, nawet będąc wykładowcami, nie za bardzo umieją się zachować. Czyli są po prostu niemili.
Ich słabe, niepotrzebne zachowanie potrafi człowieka naprawdę zniechęcić do czegokolwiek, od nauki począwszy. Bo jak znaleźć w sobie motywację do czytania „krótkiego artykułu” na 200 stron (w trzy dni), jeżeli po takiej lekturze usłyszymy krótkie szczeknięcie: „Widać, że Pan tego nie czytał. Proszę się wybrać na dyżur”. Ręce opadają. A co powiecie na taką sytuację, gdy dostaje Wam się za bycie np. „feministką”, bo miałyście odwagę powiedzieć, że kobiety nie zawsze były dobrze traktowane w przeszłości? I że powinny być wdzięczne za takie epoki jak starożytność, gdzie nie musiały walczyć? A spróbujcie zacząć się o to wykłócać – równie dobrze można się wtedy ze swoich studiów wypisać. Przynajmniej będziecie w tym szybsi. Nie warto także przejmować się, gdy wykładowca powie jedno, zrobi drugie, a Was oskarży, że nie uważaliście, jak się z Wami na coś umawiał. To słowo przeciwko słowu, w miejscu, gdzie Wasz przeciwnik jest Bogiem, a Wy nie znaczycie nic.
Tekst ten nie ma na celu nikogo zniechęcić do studiów. Jest wielu świetnych wykładowców, którzy naprawdę są wychowani i mili. Ale bądźcie gotowi – fakt, że ktoś pracuje na uniwersytecie niczego nie oznacza.

Idę do liceum – co to będzie

Jacka od początku grudnia nie było w szkole. Przyznam, że bardzo odpowiadał mi taki stan rzeczy. Tylko Klara bez uśmiechu na twarzy snuła się po korytarzu. Nie było mi jej szczególnie żal. Od razu zrobiło mi się milej na duszy. Rodzice też zauważyli, że humor mi się poprawił, toteż postanowili to wykorzystać i zaangażowali mnie do porządkowania półek z książkami. A już z własnej inicjatywy zaproponowałam babci pomoc w przedświątecznych porządkach. Moje doskonałe samopoczucie skończyło się w piątek przed feriami świątecznymi. Podczas klasowej wigilii wychowawczyni oznajmiła, że Jacek jest w szpitalu i zmaga się z poważną chorobą. Ta wiadomość spadła na mnie jak grom z jasnego nieba. Poczułam się podle zarówno wobec Jacka jak i Klary.

Warto przeczytać książkę „Zielone jabłuszko”

Połowa lat osiemdziesiątych. Polska pogrążona w kryzysie i szarej beznadziei. Ania Kropelka mieszka z prababcią, babcią, dziadkiem i kotem Dziurawcem w małym, cichym, trochę nudnym miasteczku. Każdy tutaj żyje życiem innych i marzy o ucieczce za ocean, ale niewielu decyduje się na ten krok. Wolą czekać na cud. Tylko mamie Ani się udało. Jednak Ania nie chce wyjeżdżać. Kocha swoje miejsce na ziemi. Sentymentalna podróż do czasów, kiedy każde mieszkanie zdobiła meblościanka, w supersamach walczyło się o frykasy na kartki, na listach przebojów królowała Sabrina i tylko uczucia były takie jak dziś. Przyjaźń i miłość tak samo słodkie, a rozczarowanie i odrzucenie – gorzkie (Izabela Sowa „Zielone jabłuszko”, Wydawnictwo Nasza Księgarnia, 2012).

mail@polski-online.pl