Język polski Język polski Język polski Język polski Język polski

Język polski, liceum/technikum

czerwiec 2014

SiM_banner_polskionline_465x100_20150906 Dobre kursy dla dzieci
Przywitaj wiosnę z Pikinini Uciec jak najbliżej

Zgodnie z przepisami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie można udostępniać materiałów osobom trzecim.

Kolejna porcja zadań na początku lipca
Zapraszam na www.polski-online.pl

 

U   W   A   G   A   !      –      N   O   W   A      M   A   T   U   R   A

O żywocie ludzkim

Fraszki to wszytko, cokolwiek myślimy,
Fraszki to wszytko, cokolwiek czynimy;
Nie masz na świecie żadnej pewnej rzeczy,
Próżno tu człowiek ma co mieć na pieczy.
Zacność, uroda, moc, pieniądze, sława,
Wszystko to minie jako polna trawa;
Naśmiawszy się nam i naszym porządkom,
Wemkną nas w mieszek, jako czynią łątkom.

1. Teza

Otaczający człowieka świat jest nietrwały. Życie ludzkie jest kruche i znikome, a wszelkie wartości ziemskie są względne. Temat przemijania był podejmowany w dziełach literackich jak i malarskich.

2. Wywód

We fraszce „O żywocie ludzkim” renesansowego poety Jana Kochanowskiego podmiot liryczny wyraża myśl, iż wszelkie działania podejmowane przez człowieka są fraszką, błahostką ” Fraszki to wszytko, cokolwiek myślimy,/Fraszki to wszytko, cokolwiek czynimy”. Wszystko, co otacza człowieka podlega przemijaniu, czego dobitnym przykładem są słowa ” Zacność, uroda, moc, pieniądze, sława,/Wszystko to minie jako polna trawa”.
W tej fraszce życie człowieka zostało porównane do teatru, w którym ludzie – podobnie jak kukiełki – odgrywają swoją rolę, a potem znikają.

Motyw przemijania i nietrwałości życia człowieka ukazany został w wierszu „Krótkość żywota” barokowego poety Daniela Naborowskiego. W tym utworze ten temat związany został z upływającym czasem, który wyznacza człowiekowi bieg życia.

Krótkość ludzkiego życia jest tematem obrazu „Alegoria marności świata” Juana de Valdes Leal’a . Cały świat podlega upływowi czasu, jak np. siła, władza, bogactwo, wiedza. A zatem wartości, o które człowiek zabiega w życiu doczesnym są nietrwałe i przeminą tak samo jak życie każdego z ludzi, czy to bogacza, czy to nędzarza.

3. Podsumowanie

Twórcy powyższych utworów ukazują, iż życie ludzkie jest złudne i kruche, a wszelkie wartości ziemskie nie są w stanie zapewnić człowiekowi bezpieczeństwa.

 

1. Jak zbudowany jest wiersz?

Wiersz ma budowę stroficzną z refrenem. 

2. Jakie obrazy zostały przedstawione w utworze?

Wiersz składa się z trzech obrazów. Pierwszy z nich przedstawia korowód mar idących pochodem przez ogród, wśród płaczu. Drugi z nich przedstawia wspomnienie pogrzebu, niespełnionej miłości, tragedii pożaru i spalonych dzieci, płaczu ludzkiego. Trzeci z nich przedstawia obraz diabła płaczącego, który przeszedł przez ogród i dokonał dzieła zniszczenia, lecz widząc je przeraził się swoim czynem i zapłakał. 

3. Jaki jest nastrój wiersza?

Nastrój wiersza jest smutny, melancholijny, pesymistyczny, przygnębiający. 

4. W jaki sposób został oddany nastrój?

Nastrój został oddany:

poprzez wybór pory roku i dnia (jesienny wieczór)
za pomocą koloru (dominuje barwa szara)
za pomocą wyrażeń onomatopeicznych (np. dzwoni, pluszcze, jęk, płacz)
rytmu wiersza

5. Jaką rolę odgrywa refren?

Refren pokazuje, że przedstawione obrazy w wierszu to tylko majaki człowieka, który patrzy na świat przez padający za oknem miarowy, jesienny deszcz. 

6. Jaka jest symboliczna wymowa wiersza?

Życie ludzkie przypomina wędrówkę w ciemną, bezkresną dal. 

7. Do jakiej filozofii nawiązuje Staff w swoim wierszu?

Staff odwołuje się do dekadentyzmu i filozofii Schopenhauera. Ten myśliciel głosił, iż człowiekowi stale towarzyszy uczucie niezadowolenia, strachu przed przeciwnościami, śmiercią i przeznaczeniem.

 

 

© Copyright 2011 DOCTUS-NET
Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie w całości
lub we fragmentach materiałów zawartych na stronie zabronione.